Week 8, bijna 2 maanden en vandaag 58 dagen

Kunnen jullie mijn blog nog herinneren dat ik een maand in Brazilië was? Ik als de dag van gisteren, September ging nog sneller dan Augustus. Afgelopen week was wel weer even wennen hoor! Na 10 dagen oriëntatie weer terug in de schoolbanken.

Donderdag voor het eerst in m’n eentje met de bus geweest. In m’n beste Portugees moest ik wel nog even vragen of de buschauffeur kon aangeven wanneer ik uit moest stappen en 20 minuten later stond ik precies waar ik moest zijn. We hadden zoals gewoonlijk op dondermiddag afgesproken in Diamond mall. Dit keer niet alleen met de inbounds van Padre Eustaquio, maar ook met studenten uit het andere district hier in Belo Horizonte. Is het oké als ik BH ga gebruiken? Dat is voor het typen iets makkelijker :P Vrijdagavond gingen we gezellig in een barretje in Savassi zitten met hetzelfde gezelschap als die middag daarvoor. We hadden afgesproken bij de Mc Donalds in Savassi, dat is tegenwoordig de nieuwe plek waar we elkaar ontmoeten. Voordat ik echter naar Savassi ging had ik m’n eerste volleybal training. Ik dacht dat ik heen ging om even te kijken hoe het was en me voor te stellen, maar zodra ik aankwam werd er gelijk gevraagd of ik mee wilde spelen. Als een exchange student zeg je natuurlijk bijna nooit ‘’nee’’ zo ook deze keer zei ik ja en vond ik het super om een potje mee te spelen. Ze waren alleen wel erg goed! De reden dat ik ga volleyballen is niet alleen om nog meer nieuwe mensen te leren kennen, maar ook omdat het onderhand namelijk wel een beetje tijd werd dat ik ook iets aan sport ging doen hier in Brazil.

Zaterdag was het dan weer eindelijk tijd om uit te slapen. Ik was nog steeds erg moe van de oriëntatie. Nadat ik ontbeten had ging ik samen met m’n gastvader een aantal klusjes doen en ’s middags kon ik gelukkig ook weer voor heel even op m’n bedje gaan liggen. Dat was wel nodig anders had ik het ’s avonds niet volgehouden, de klas van Linda had namelijk een groot feest georganiseerd waarvoor ze heel veel mensen hadden uitgenodigd. Het begon al om 18:30 uur en eindigde keurig om 00:00 uur. Ik had echter ook een uitnodiging van een jongen uit m’n klas die zijn verjaardag vierde. Omdat ik het contact met m’n klasgenoten erg belangrijk vind, hun helpen me tenslotte heel erg met me Portugees, was ik toch een even naar de verjaardag van Henrique toegegaan. Om half 10 stond ik voor de deur van het grote feest van Linda haar klas en iedereen was al binnen, dacht ik. Ik was nummer 318 en na mij waren er dus nog meer mensen binnen gekomen. We hebben veel gedanst, want alle inbounds waren ook weer van de partij en we kunnen tegenwoordig al heel veel braziliaanse liedjes meezingen. Brazilianen die je aanspreken en willen weten waar je vandaan komt, je bent hier namelijk ‘’gringo’’ als ik het goed vertaal naar het Nederlands betekent het ‘’anders’’ maar in een goeie zin. We sliepen met de meiden van Padre Eustaquio (Clara, Linda, Cécile en ik) bij Linda thuis. Dat was dus een en al gezelligheid zelfs na het feestje. Zondag heerlijk thuis geluncht met de fam. want ook Luiza was weer thuis nadat ze een weekendje was weggeweest.

Vandaag açai gehaald in Savassi na schooltijd en toen we de bus terug moesten pakken naar mijn huis ging er toch iets mis. We moesten bus nummer 2150 hebben, ik bleef rustig naar buiten kijken toen we in de bus zaten om te zien of ik iets bekends zag zodat ik wist wanneer we uit moesten stappen en toen opeens waren we op het eindstation. Wat was het probleem: we hadden de goeie bus te pakken, alleen in de verkeerde richting. Gelukkig kon ik samen met Cécile aan de bus chauffeur uit leggen wat er aan de hand was en na een pauze, die de buschauffeur moest houden, van 15 minuten mochten we weer gratis de bus in stappen en kwamen we uit eindelijk veilig thuis. Die stop van 15 minuten was trouwens midden in een favella. Wij blij dat we met z’n vieren waren!!! Gelukkig hebben we er alleen maar om kunnen lachen.

Deze week veel in Savassi geweest zoals jullie lezen, maar jullie hebben waarschijnlijk geen idee wat dat inhoud. Hierbij een kleine uitleg: Het is een soort van plein met heel veel winkeltjes en barretjes. De reden dat we hier aldoor afspreken met de exchange studenten is omdat het per bus voor iedereen makkelijk te bereiken is. Gelukkig kan ik er vanaf school naartoe kan lopen.

Cécile en ik zijn er na de oriëntatie achter gekomen dat onze scholen eigenlijk super dicht bij elkaar liggen. Die van haar in Savassi en die van mij 10 min. lopen bij Savassi vandaan. Tijdens de oriëntatie hadden we afgesproken om een keertje naar de manicure te gaan. Die zijn hier namelijk niet zo duur als in België en Nederland en ze was er sinds ze hier in Brazilië is nog niet naartoe geweest. Dat was voor mij een reden om een afspraak te maken vorige week woensdag zonder te vragen of ze eigenlijk wel kon. Gelukkig had ze tijd en vond ze het superleuk dat ik alles al geregeld had!

Elke keer als ik weer nieuwe mensen ontmoet vragen ze wat is nou het grootste verschil tussen Brazilië en Nederland. Tot nu toe zijn dat voor mij toch wel de mensen. Als je elkaar hier voor het eerst ziet geef je elkaar niet stug een hand maar gewoon een knuffel en een kus. Met andere woorden de mensen hier zijn vanaf het begin heel warm en dat vind ik toch wel fijn. Ook is het weer hier heel anders, maar de laatste dagen is het volgens de Brazilanen echt ‘’loco’’ gekte. Het is namelijk een paar dagen iets kouder geweest (heb ik trouwens niks van gemerkt) maar de afgelopen dagen is het heel erg warm, boven de 30 graden. En dat terwijl de lente nog maar net begonnen is. Dat belooft wat voor de zomer! Binnenkort zal hier ook de zomertijd ingaan en bij jullie de wintertijd, dat betekent nog maar 3 uur tijdsverschil. Dat is wel even iets anders dan 5 uur.

Ik zie alweer dat m’n blog erg lang is voor deze week, daarom moest ik er maar weer eens mee stoppen en lekker m’n bedje op gaan zoeken. Zoals jullie wel lezen heeft een exchange student het erg zwaar met het ontmoeten van nieuwe mensen en de hoge temperaturen. Gelukkig voor mij is dat juist wat ik wilde!