Week nummer 9, alles in het teken van ... portugees leren!

Het duurde even, maar ik heb weer een nieuw verslag over mijn negende week in Brazilië. Ik hoop dat jullie nog niet moe orden van al mijn ervaringen aqui no Brasil (hier in Brazilië).

Na 2 maanden is ook mijn gastzusje gestopt met Engels praten. Vanaf nu alleen nog maar Portugees! Natuurlijk gebruik ik af en toe nog een Engels woordje (of zin), omdat ik het in het Portugees dan gewoon weg nog niet weet. Luiza herhaald het dan in het Portugees en als het een vraag is beantwoord ze die in het Portugees natuurlijk. Op school tijdens de Portugese les behandelen we op dit moment grammatica. Extra belangrijk dus, alleen zijn mijn klasgenoten met de grammatica niet op beginners niveau zoals ik. Dat maakt het wel lastig. Gelukkig is Camila nog altijd bereid me te helpen.

Genoeg over mijn Portugees, want ik heb weer niet stilgezeten deze week. Vorige week donderdag was er weer een rotary meeting, maar niet zomaar een. The governor van district 4760 kwam namelijk op bezoek. Alle rotarians + partner waren gekomen en een aantal mensen deden een woordje. Onze coördinator had gevraagd ook iets voor te bereiden in het Portugees uiteraard. We hadden alle 5 keurig iets opgeschreven over onze eerste 2 maanden, maar uiteindelijk was daar geen tijd meer voor om dat te presenteren. We waren stiekem wel een beetje opgelucht, want er waren best wel veel en belangrijke mensen aanwezig. Vanaf nu moeten we wel elke eerste donderdag van de maand verslag uit moeten brengen, maar dat is natuurlijk geen probleem.

Vrijdag had Luiza mijn gastouders zo ver gekregen om ons een vrije dag te geven. Rond half 10 schrok ik wakker, ze hadden het namelijk niet gezegd dat ik niet naar school hoefde. Ik had echter een afspraak met me vriendinnen van school om te gaan zwemmen vrijdagmiddag. Luiza had ook plannen dus we gingen samen met de bus richting praça de Liberdade. Daar stond Camila op me te wachten en we gingen samen naar Daiane. Superleuke middag gehad! 's Avonds zaten we weer gezellig met de andere intercambistas (exchange studenten) in Savassi.

Chloe (USA) bleef die nacht slapen en zaterdag ochtend gingen we naar de markt in mijn buurt. Er waren veel kraampjes met sieraden, kleding en schoenen. Ook genoeg kraampjes met eten en zo heb ik weer iets nieuws geproefd. Het was iets typisch uit salvador en m'n gastmoeder vertelde dat ik dat veel zal eten op m'n northeast trip. 's Avonds mocht ik met Luiza mee op verjaardag van een vriendin van haar. Daar aangekomen waren er ook een aantal klasgenootjes dus dat was wel gezellig.

Toen ik zondagochtend wakker werd voelde ik me niet zo lekker. Ik dacht dat een paracetamol genoeg zou zijn, daar dacht m'n gastfamilie anders over. Voor ik het wist had ik 3 andere verschillende middeltjes naar binnen gewerkt. Ik moet toegeven dat het daarna wel beter ging. Gelukkig maar, want er stond een bezoek aan vrienden van m'n gastouders op de planning. daar werd goed voor me gezorgd en vroegen ze om de vijf minuten hoe ik me voelde. Ik overdrijf nu een beetje, maar die brazilianen zijn wel super zorgzaam!

Maandag voelde ik me fit genoeg om 's ochtends naar school te gaan. 's Middags alleen terug met de bus, in de goede richting dit keer! Na de lunch even een rondje met de hond gelopen, want van stilzitten word ik lui + ik moet nog steeds op m'n lichaamsgewicht letten. Ik ken de buurt ondertussen ook een beetje, dus ik weet welke straten ik wel of beter niet kan nemen.

Nu nog even een paar leuke/belangrijke feitjes over het leven hier in Brazilië:
Wisten jullie dat ...

... er afgelopen zondag verkiezingen waren voor een nieuwe president.
... er geen uitslag was, omdat geen van de kandidaten meer dan 50% van de stemmen van de gehele braziliaanse bevolking had.
... ze dus opnieuw naar de stembus moeten, maar dit keer alleen tussen de 2 kandidaten kunnen kiezen die de meeste stemmen hadden.
... het weer weer totaal is omgeslagen en ik weer een trui (een vestje :P) mee moet nemen naar school.
... ik elke keer als ik over straat loop minstens 1 keer word nagevloten. Me vriendinnen van school vinden het maar raar dat ik daar niet eens meer op reageer.
... brazilianen niet stoppen voor een zebrapad en ik daar maar niet aan kan wennen.

Ik hoop dat jullie mijn verhalen nog interessant genoeg vinden om te lezen, want ik schrijf ze met veel plezier. Het laat me realiseren hoeveel ik hier eigenlijk wel meemaak en onderneem. Dit keer is mijn verslag wel heel erg aan de late kant, maar volgende week heb ik weer een update voor woensdag avond (Rotary avond in Langedijk).

Groetjes
Beijos
Tchau Eline