De maand mei!

Hallo allemaal,

Er zijn weer een aantal weken razendsnel voorbij gevlogen en daarom is het weer tijd voor een reisverhaal. Er valt weer genoeg te vertellen en in de laatste 4 weken komt er ook nog genoeg leuks aan. Elke dag telt vanaf nu, want het zijn nog maar 25 dagen voordat ik terug kom naar Nederland.
(Eigenlijk had ik dit verhaal vorige week dinsdag op school al geschreven, maar het was er niet van gekomen om het uit te typen. Het is erg druk de laatste tijd met heel veel leuke dingen, daarom schrijf ik even een vernieuwde versie van het verhaal die ik al klaar had liggen)

1 mei was het natuurlijk dag van de arbeid, dat betekende hier in Brazilië: lang weekend! Mijn familie had daarom een reisje gepland naar Tiradentes. Een historischdorpje die vernoemd is naar een van diegenen die Brazilië onafhankelijk heeft gemaakt van Portugal. We hebben super veel gezien en gedaan. Kerkjes, museums en winkeltjes bezocht. Ook heb ik mijn eerste treinritje in Brazilië gemaakt, iets wat in Nederland natuurlijk super normaal is maar hier niet al te vaak voorkomt. Het was een schattig stoomtrientje genaamd de Maria Fumaça. Elke dag hebben we in heerlijke, speciale restaurants gegeten en hebben we een keer een rondje met paard en wagen gemaakt.

Donderdag 7 mei had mijn zus Paula haar presentatie op de Rotary over haar uitwisseling in Duitsland. Ze had haar tiroler-jurkje aangetrokken die ze voor Oktoberfest had gekocht met daar overheen natuurlijk haar blazer. Ook had ze de ambassadeur van het Duitse consulaat uitgenodigd om haar presentatie bij te wonen. In haar presentatie kwam mijn familie ook nog even voorbij. Ze was namelijk begin december in Nederland geweest.

10 mei was het natuurlijk moederdag en ik zat een beetje met 2 benen in één kous. Mijn eerste gastgezin had me uitgenodigd om mee te gaan naar hun tweede huis. De hele familie van mijn moeders kant zou namelijk komen en ze wilden me er graag bij hebben, m’n tweede gastgezin had echter ook iets op de planning staan. We gingen in een restaurant ontbijten en ’s middags hadden we een lunch bij de oma van mijn gastmoeder. Natuurlijk is het wel gek om je eigen mam geen knuffel te kunnen geven op zo’n dag of voor haar een speciaal ontbijtje te maken. Volgend jaar weer mam!!

2 weken terug op woensdag middag moesten we afscheid nemen van Alex. Hij moest terug naar Taiwan. Helaas konden we niet naar het vliegveld toe, dus hadden we allemaal lekkernijen mee genomen en hebben we bij hem thuis een klein afscheidsfeestje gegeven.

Donderdag 14 mei was het dan eindelijk zo ver, de conferentie van ons district. De nacht ervoor waren Clara en Cécile blijven slapen en donderdag ochtend bracht mijn gastmoeder ons naar het verzamelpunt. Vanaf daar reden we met alle uitwisselingsstudenten die in en rond BH wonen naar Caxambu. Na een reis van 5 uurtjes kwamen we rond een uur of 3 aan in het hotel. We kregen gelijk de test voor onze neus waarvoor we hadden moeten leren. Het was een test over Brazilië en zijn geschiedenis. Het waren multiple choice vragen en we mochten de test in groepjes van 3 maken, maar uiteindelijk zou er maar 1 winnaar uit komen. Dus te veel overleg zou ook niet goed zijn. Na het avondeten toen echt alle uitwisselingsstudenten waren aangekomen moest er een dansje verzonnen worden worden die we de volgende dag zouden presenteren voor alle rotarians. Samen met Matthew (USA), Violette en Cécile (België) hadden we een paar makkelijke danspasjes bedacht zodat iedereen mee zou kunnen dansen. Nadat alle danspasjes erin zaten werd er nog even lekker doorgedanst op Braziliaanse funk, muziek die iedere uitwisselingsstudent ondertussen wel kent.

Ons liedje waar we als groep op gedanst hebben: https://www.youtube.com/watch?v=LiwVmeEnhVM

Vrijdag ochtend moest iedereen alweer vroeg uit de veren voor onze presentatie op de conferentie. Sommigen hadden hun typische kleding uit de kast getrokken en iedereen was natuurlijk keurig in z’n blazer. Na onze gezamenlijke dans werden er medailles uitgereikt voor een aantal studenten. Allie (USA) ontving er één omdat ze in haar stad João Pinheiro veel vrijwillegerswerk heeft gedaan op haar school en heeft geholpen met engelse lessen en Violette (België) ontving er ook één vanwege haar bijdrage aan alle evenementen die worden georganiseerd voor de uitwisselingsstudenten. Toen werd er bekend gemaakt wie de test van de dag ervoor het beste had gemaakt. Ik kon het bijna niet geloven maar ik was degene die de eerste plaats had bemachtigd. Totaal onverwacht, maar toch wel een beetje trots. Daarna was het tijd voor Clara (Frankrijk) om haar speech voor te lezen ook had ze een prachtige rijm gemaakt en werden er een aantal emotioneel. Het was behoorlijk confronterend de gedachte dat we alweer bijna allemaal naar huis gaan. De rest van de dag hebben we van alles gedaan en zaterdag mocht je ook zelf kiezen wat je wilde doen. Zo kozen er een aantal om wat te gaan shoppen en ben ik met de groep meegegaan die ging paardrijden. Dat was al een hele tijd terug, maar superleuk om weer te doen.

Zaterdag avond was het tijd voor het bal met de gouverneur van ons district. Iedereen zag er super mooi uit en we liepen we zij aan zij (jongen meisje) naar binnen. Er werd de hele avond gedanst en gezongen want er was een live band en eenmaal terug in het hotel mochten we de hele nacht op blijven omdat dat onze laatste nacht met de hele groep samen zou zijn.

Zondag lag iedereen uitgeteld in de bus de slapen en kwamen we na de lunch weer in BH aan. Maandag begon er weer een gewone schoolweek en afgelopen zaterdag was het weer tijd voor een ander tripje met mijn eerste gastgezin. We gingen naar Brasília!! We vertrokken zaterdag ochtend vroeg, zodat we de hele dag zouden hebben om Brasília te bezichtigen. Wat een ander soort Brazilië is dat zeg. Alles daar is super gestructureerd en helemaal uitgedacht. Ze hebben geen straat namen, maar nummers en blokken met een letter. We zijn langs alle ministeries gereden, twee museums bezocht, de zonsondergang bekeken vanaf te televisie toren en langs de Nederlandse ambassade gereden. De reden dat we eigenlijk naar Brasília toe waren gegaan was omdat de neef van mijn gastvader 50 werd. Samen met mijn 2 geweldige zussen die ik altijd al had willen hebben, hadden we ons klaargemaakt voor het feest. En zondag ochtend was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan. Toch ben ik super blij dat ik de kans heb gekregen om de hoofdstad van het land waarvan ik zoveel ben gaan houden ook gezien te mogen hebben.

Vandaag ben ik helaas ziek thuis gebleven van school, vandaar een lekker uitgebreid verhaal. Nog 4 weken en ik kom weer terug naar Nederland. Af en toe besef ik het heel erg, maar het meeste van de tijd ben ik er nog niet echt mee bezig en geniet ik van elk moment. ‘’Tenho que aproveitar’’ zeg ik dan ook tegen iedereen hier.

Volgende week de conventie in São Paulo waar ik super naar uitkijk en dan zal ik daar later weer over schrijven.

Groetjes

Beijos

Eline de Waard