Week 3

Oi gente,

Ook deze week heb ik niet stil gezeten! Ik ga nog elke dag keurig naar school ook al is het opstaan om 6 uur 's ochtends niet altijd even makkelijk. Afgelopen week waren 3 van 5 inbound exchange studenten jarig, daarom ben ik samen met Luiza dinsdag uit school naar Savassi (winkelstraat) gegaan om cadeautjes te halen. We moesten daarna snel naar huis, omdat Luiza haar engelse bijles had. Woensdag heb ik samen met mijn hostmom en haar moeder geluncht. Nadat ik thuis gebracht was heb ik niet veel gedaan, mijn woensdagen zijn tot nu toe nog niet heel spannend omdat iedereen tot laat naar school moet. Waarschijnlijk komt er wel wat verandering in, omdat de andere exchange studenten op woensdag middag ook vrij zijn dus dan kan ik met hun dingen ondernemen.

Donderdag ging ik met Sophie facetimen, een van mijn beste vreindinnetjes in Nederland. Zodra ze in beeld kwam sprongen de tranen alweer over m'n wangen. Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin, maar dat soort momenten vind ik dus nog steeds moeilijk. Nadat mijn portugese les erop zat, kwamen mijn hostmom en hostsis binnen ze hadden een groot brood gehaald en choco pasta om me weer een beetje thuis te laten voelen. Ik had ze namelijk uitgelegd wat ik tijdens de lunch eet in Nederland. Een perfect moment om hun de pindakaas die ik had meegnomen uit Nederland te laten proeven. Donderdag avond hadden we rotary meeting, eigenlijk hoefde we niet heen omdat ze iets moesten bespreken binnen de club. Maar wij als exchange students wilden elkaar weer erg graag spreken, dus hadden we in het restaurant er naast afgesproken om gezellig een ijsje te eten.

Vrijdagavond gingen Luiza en ik een stukje met de hond wandelen en mijn gastouders gingen ondertussen bij een barretje zitten. Ik communiceer nog steeds in het engels met Luiza en dat was voor een of andere rare vent een reden om ons aan te spreken en met ons zijn engels te oefenen. Ik ben nogal snel achterdochtig en zeker in deze grote stad, dus ik moest er niet zo veel van hebben. Achteraf bleek dat Luiza het ook een beetje gek vond, want zoiets had ze nog nooit meegemaakt. Daarna ook nog gezellig iets gedronken in het barretje en er kwamen steeds meer mensen bij zitten die mijn gastouders kenden en zo hebben we nog een hele gezellige avond gehad.

Zaterdag had ik eindelijk de kans om uit te slapen, maar je raad het al.. Het schoolritme zit er alweer in. Het was niet dat ik om 6 uur naast mijn bed stond, maar 8 uur voor een zaterdag is nou niet echt uitslapen. Toch zat iedereen al aan de ontbijt tafel dat ik toen ik aanschoof en gingen we om 10 uur naar Minas toe. Dat is een hele grote, midden in de stad liggende sportschool. Met wel 5 buitenzwembaden, een hele grote fitness ruimte, squash- en tennisbanen en volleybal-, basketbal- en voetbalvelden. Ik denk dat ik nu niet eens alles heb opgenoemd zo groot als dat is. Dat is tegenwoordig de plek waar ik al mijn kilo's er weer vanaf kan sporten. Ik schaam me dood, maar ik ben in 3 weken tijd 2 kilo aangekomen.. 's Middags was ik uitgenodigd door een meisje van school voor een feestje. Superleuk natuurlijk! Weer heel veel mensen die me aanspraken en wilde weten waar ik vandaan kwam en ik heb geleerd hoe je op samba moet dansen :) 's Avonds bij vrienden van mijn gastouders gegeten. Hun spraken vloeiend engels en zijn op ongeveer allemaal dezelfde plekken in Italië geweest als mij en mijn ouders.

's Nachts sliep ik bij een van de andere exchange students Cécile (België), omdat we de volgende dag om 9 uur bij Lake Pampulha moesten zijn en ik niet echt in de buurt woon van de meeste studenten. We hadden afgesproken om een lekker stukje hard te lopen om het meer, maar daar is uiteindelijk vrij weinig van terecht gekomen. Het was ten eerste al veelste warm die ochtend en je kan tijdens het rennen natuurlijk niet kletsen, ten minste heel moeilijk.. haha Vanaf het balkon van Devon (Canada) kon je het Minerão wk stadion zien, heel gaaf! 's Middags lekkere italiaanse spaghetti gegeten en daarna nog een hele gezellige middag gehad. Het leuke is dat je met exchange students rustig een hele middag rond de tafel kan zitten ervaringen kunt delen en vooral heel veel met elkaar kunt lachen. Ik heb ze geleerd hoe je op het liedje ''Lepo Lepo'' moet dansen, dat dansje kende de zoon van mijn coördinator niet eens. Toen ik 's avonds om 9 uur werd thuis gebracht kroop ik gelijk m'n bed in en ging vanochtend de wekker weer om 6 uur..

Ik heb al veel dingen geleerd van mijn klasgenoten. Toch haal ik dingen nog erg vaak door elkaar, wat toch wel grappige momenten oplevert. Ik begin mijn gastmoeder aardig te begrijpen als ze rustig praat en met Guilherme (Coördinator) en zijn zoon Nathan praat ik soms Italiaans. Zij hebben voor lange tijd in Italië gewoond, toch zijn 4 talen door elkaar best wel lastig en houden we het meestal gewoon op engels. Ik denk nog altijd in het Nederlands, praat in het Engels, leer Portugees en af en toe komt Italiaans er dus even tussendoor. De reden dat we in het italiaans praten is meer een soort van grapje, omdat Clara (Frankrijk) en Cécile dan weer eens met elkaar in het frans zitten te praten.

De leuke momenten en ervaringen blijven zich opstapelen en er komen er nog veel meer aan.. Hoop ik :p

Beijos (Kusjes) Eline