16 weken

Hoi hoi,

Nog steeds alles oké daar in Nederland? Hier gaat alles nog steeds zijn gang. Het enige wat veranderd is dat ik gesprekken van Brazilianen onderling nu ook steeds vaker begin te volgen. Ook beginnen broeken weer strakker te zitten.. Ik heb een periode heel erg op gelet met wat ik allemaal at, maar de laatste tijd was dat toch weer erg moeilijk. Brazilianen stellen het namelijk niet echt op prijs als je constant voedsel afslaat. Maar goed, misschien is het een goed idee om weer wat vaker te gaan sporten in Minas (het grote sportcomplex waar ik in eerdere reisverslagen over verteld heb).

Als eerste wil ik jullie vertellen over een festival waar ik zaterdag 15 november naar toe ben geweest. Wat een dag was dat zeg! We verzamelden met alle exchange studenten (intercambistas/gringas) voor de entree. Iedereen had de vlag van z'n land meegenomen en met zo'n 30 studenten bij elkaar vonden de brazilianen ons al erg interessant. Eenmaal op het terrein ging iedereen uit z'n dak er waren zelfs 2 nederlandse DJ's die kwamen draaien. Ook waren er veel leerlingen van mijn school die ik tegen kwam en samen mee een dansje heb gewaagd. De doorsnee Braziliaan is niet echt verlegen van zichzelf, zo kregen we een aantal keer letterlijk de vraag of we wilden zoenen. NETfestival was op het terrein van WK stadion Minerão in Pampulha. Gelukkig kon ik 's avonds bij Clara slapen die in Pampulha woont.

Vorige week weer gewoon de hele week school, maar maandag middag in plaats van les in het laboratorium gingen we met de hele klas zwemmen op school. Jaja, colégio Imaculada (mijn school) heeft zijn eigen zwembad. M'n bikini had ik echter niet van thuis meegenomen, omdat ik niet wist dat we die dag mochten gaan zwemmen. Een meisje uit m'n klas had daarom tijdens de middag pauze een extra bikini van thuis meegenomen. Ik heb hier in Brazilië nog geen tijd om een echte braziliaanse bikini te scoren, daarom moest ik wel even slikken toen het bikini-broekje ietsjes kleiner was dan ik had verwacht. De meiden uit m'n klas zeiden echter dat het allemaal wel meeviel en dat bleek ook toen je naar die van hun keek.

Onze coördinator vertelde ons vorige week dat we een presentatie moeten geven voor rotary over ons eigen land in het Portugees. Ik ben 5 februari aan de beurt, nu denken jullie natuurlijk dat duurt nog even maar ik heb besloten mijn presentatie eerst voor mijn klas te geven. Niet alleen om alvast een beetje te oefenen, maar ook zodat ik mijn klasgenootjes iet meer over Nederland en mijzelf kan vertellen. Over 3 weken begint echter officieel de zomervakantie en de scholen starten pas weer begin februari. Misschien valt het kwartje al, als ik mijn presentatie wil geven voor de klas moet dat voor de zomervakantie. Ik heb al m'n moed bij elkaar geraapt en besloten om er gewoon voor te gaan. Een vriendin uit m'n klas is bereid me een klein beetje te helpen tijdens m'n presentatie, maar ik hoop met een goeie voorbereiding het alleen af te kunnen. Ik zal na afloop in mijn reisverslag vertellen hoe mijn presentatie is gegaan.

Helaas heb ik nog steeds geen informatie over mijn tweede gastgezin, maar ik krijg als het goed is na kerst te horen waar ik naartoe ga. Cécile is vorige week al van gastgezin gewisseld, omdat zij haar tweede gastgezin wel al van tevoren wist. Gelukkig heb ik het nog veel te erg naar m'n zin in het gastgezin waar ik nu zit en ben ik blij dat ik nog even mag blijven. Toen ik vorige week een verslag moest schrijven over hoe het hier gaat en of ik me een beetje kan aanpassen aan het leven in Brazilië voor mijn rotary district hier, heeft mijn gastzusje me heel lief geholpen. Ik had zelf alles in het Portugees (natuurlijk!) opgeschreven en we hebben het samen verbeterd. Ook delen Luiza en ik heel veel met elkaar, het is echt top om een gastzusje te hebben met wie je het zo goed kan vinden.

We ondernemen/organiseren samen met alle exchange studenten (intercambistas/gringas) nog steeds erg veel. Elk weekend is er wel iets te doen, toch houdt rotary ons goed in de gaten. Ondertussen is de koers van de Braziliaanse real erg wisselend en ben ik de ene dag rijker in euro's dan op de andere.

Het is niet te beseffen dat ik volgende week alweer 4 maanden hier ben, de tijd gaat zo verschrikkelijk snel. Toch mis ik iedereen wel en moet ik natuurlijk af en toe wel even aan thuis denken. Mijn Nederlandse leven is zo anders!

Part of exchange: Realizing how far away you are from home...

Tot (waarschijnlijk) volgende week!

Bejios Eline